Ubraniowe rozmyślania

Post zdecydowanie inspirowany pojawieniem się na świecie Bunia.

Gdy byłam w ciąży, jak większość mam miałam wyobrażenie jak będzie wyglądało moje dziecko, w co je będę ubierać i jak słodko będzie w tym wszystkim wyglądać. Oczami wyobraźni widziałam Go w malutkich dżinsach, bluzeczkach, koszulach itp.

To taka troszkę realizacja dziecięco/dziewczęcych marzeń przy ogromie obowiązków i ciężkiej pracy jaką niesie pojawienie się na świecie małego człowieka.

I pojawił się! a wraz z nim padło wszystko powyższe…

Gdy matka lub ojciec z powiekami naciągniętymi ze zmęczenia na zapałki próbują przebrać średnio zadowolonego Bunia, omijamy szerokim łukiem wszystkie ubranka wymagające choćby sekundy większego wkładu w ich ubranie niż zwykle.

I tu najważniejsze! Nobel dla twórcy kopertowego body! Skąd pomysł, że te, wkładane przez głowę są lepsze, fajniejsze i użyteczne?!

To samo tyczy się śpiochów. Choć sami nie przepadamy za ich wyglądem i świadomie ich nie nabywaliśmy, zostaliśmy, a właściwie Bunio został ich posiadaczem za sprawą swojej babci.

W dobie czasów, gdy są pajacyki, kto wymyślił, że wygodne będzie ubieranie dziecka najpierw w body (o absurdzie podwijających się kaftaników nie będę się rozpisywać), by potem zakładać na nie gigantyczne galoty na szelkach. Przy jakiejkolwiek nocnej zmianie pieluszki, podwójne rozpinanie ciuszków nie wydaje się rozsądne.

 I pajacyki, które z uwagi na prostotę zakładania, przebierania itd. uważamy za genialny produkt, nie wolne są od wadliwych pomysłów. Bo kto wymyślił, że dziecku leżącemu na wznak przez większość swego dnia będzie wygodnie w ubraniu mającym guziki na plecach?

Tak zapinane egzemplarze również uważamy za godne wyrzucenia do śmieci.

O założeniu dżinsów, w które zaopatrzyliśmy Bunia na każdy etap jego pierwszorocznego życia nawet nie myślimy.

Także, większość swojego 6 tygodniowego życia nasz mały człowiek przechodził 
w pajacykach, bodziakach kopertowych i leginsach. Pranych i zakładanych w kółko ;)

I po cóż były te wszystkie zakupy?

No cóż...pozostaje nabrać wprawy. W końcu practice makes perfect :)

Czy wy też drogie mamy macie swoje hity i kity ubraniowe?

 żeby nie było, że nie próbowaliśmy :)