Wielkanoc w wielkim skrócie

To pierwsza Wielkanoc naszego Małego Wielkiego Człowieka dlatego należy się kilka słów na ten temat.

Wielką sobotę sobie odpuścimy. Było wtedy szaroburo i byliśmy wszyscy smutni i w baardzo złych humorach. Delikatnie to ujmując.

Niemniej niedziela przywitała nas słońcem i cudownym uśmiechem :) I tym sposobem wszystkie ostatnie troski poszły w kąt, a wierzcie nam było ich wiele.

No i mamy naszego ukochanego wielkanocnego zająca! Wszak oprócz długich uszów czwartego zęba się dorobiliśmy! I powiemy Wam, że to nie koniec. Kolejne widzimy w natarciu!

 Przy okazji sobotniego święcenia nabyliśmy przy kościelnym straganie pierwszy Buniowy balon. To była miłość prawie od pierwszego wejrzenia :) Niedzielny poranek na podłodze był pod znakiem Myszki Miki. Zdradzę, że nie tylko niedzielny.

I tak wciąż i wciąż...

W końcu i nam jakieś jedzonko udało się przygotować.

Ale specjałem śniadania i tak okazały się szwaje (dla niewtajemniczonych - po ślōnsku stopy)

.

Potem trochę my odwiedzaliśmy, trochę my byliśmy odwiedzani.

Niemniej po dniu pełnym wrażeń i najtrwalszych zmorzyło. 

Naturalnie z wiernym kompanem w ręce.

A kolejny poranek?

Powtórka z rozrywki. 

Co tu dużo pisać. Zdjęcie zdecydowanie jest naszym 16/52 bowiem tydzień, a właściwie jego część należała i dedykowana jest Myszce Miki.

Święta, no cóż, było miło choć początki były trudne. Ale wszak w końcu nieważne jak kiepsko zaczynaliśmy, ale z jak wielkimi fajerwerkami kończymy :)

Wszystkiego dobrego "po świętach"!