Dzień Dziecka

Dzień Dziecka - pierwszy Buniowy, więc mówcie co chcecie musiał być choć trochę "inszy" od dnia powszedniego. Wiedzieliśmy, że chcemy go spędzić w plenerze, dlatego modły do Wszechmogącego o pogodę już od tygodnia wznoszone. Na moje oko o tydzień za krótko, bo pogoda taka se. Ale dla takich orłów jak my wystarczyło :)

Późnym porankiem wybraliśmy się na cotygodniowy Przystanek Śniadanie. Choć gościmy na nim od kilku tygodni, tego dnia było wyjątkowo tłocznie i z wieloma atrakcjami dla najmłodszych. Ale na dobrą kawę i bagietkę z pesto zawsze znajdzie się chwilka :)

Łapanie wit. D :)

I trochę szaleństwa...

Trochę "Przystanku"...

Buniowy Padre we własnej osobie...

A i matka w kadr się wepchała.

Zgrywus nieprzeciętny.

Po "Przystanku" kolej na rosołek ze swojskimi kluchami u dziadków. Po całym dniu bez drzemek i odpoczynku Bunio padł po 16, śpiąc prawie do 19. 

I powrót do domu, gdzie Młody rozpracowywał drobiazgi od rodziców. A, że kierujemy się zasadą obdarowywania naszego dziecka zabawkami napędzanych wyobraźnią, nie bateriami, wybór padł na popularne "szwedzkie" drewniaki. Na szczęście Bunio zdanie rodziców w pełni popiera :)

...i poszedł spać po 21 co się w jego 9 miesięcznej karierze nie zdarzało.

A prezentów od dziadków, cioć, wujków dziś Bunio miał co nie miara... I to nie koniec :)

* Buniowa czapa z rękawa t-shirta zrobiona (nie muszę dodawać, że Tatowego)